га́ганне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. га́ганне
Р. га́гання
Д. га́ганню
В. га́ганне
Т. га́ганнем
М. га́ганні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ганне ср. гогота́нье, го́гот м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ганне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гагаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Гаганне гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)