гаво́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гаво́ркі |
гаво́ркая |
гаво́ркае |
гаво́ркія |
| Р. |
гаво́ркага |
гаво́ркай гаво́ркае |
гаво́ркага |
гаво́ркіх |
| Д. |
гаво́ркаму |
гаво́ркай |
гаво́ркаму |
гаво́ркім |
| В. |
гаво́ркі (неадуш.) гаво́ркага (адуш.) |
гаво́ркую |
гаво́ркае |
гаво́ркія (неадуш.) гаво́ркіх (адуш.) |
| Т. |
гаво́ркім |
гаво́ркай гаво́ркаю |
гаво́ркім |
гаво́ркімі |
| М. |
гаво́ркім |
гаво́ркай |
гаво́ркім |
гаво́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гаво́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гаво́рка |
гаво́ркі |
| Р. |
гаво́ркі |
гаво́рак |
| Д. |
гаво́рцы |
гаво́ркам |
| В. |
гаво́рку |
гаво́ркі |
| Т. |
гаво́ркай гаво́ркаю |
гаво́ркамі |
| М. |
гаво́рцы |
гаво́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
про́шлы, -ая, -ае.
○
Прошлы час — у граматыцы: форма дзеяслова, якая абазначае дзеянне, што адбывалася да моманту гаворкі пра яго або якога-н. іншага дзеяння ў мінулым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гуказа́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.
Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад., а таксама плёнка, пласцінка з такім запісамі.
Студыя гуказапісу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гугня́васць, ‑і, ж.
Уласцівасць гугнявага. Гугнявасць гаворкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́каючы, ‑ая, ‑ае.
Якому ўласціва аканне. Акаючыя гаворкі. Акаючае вымаўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяпе́р.
1. прысл. Зараз, у гэты момант.
Папрацавалі, ц. і адпачыць можна.
2. Ужыв. пры пераходзе да наступнай тэмы гаворкі: далей.
Школу пабудавалі новую, прыгожую, ц., калі гаварыць пра дзяцей, то яны вельмі задаволены.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лу́жыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лужычан. Лужыцкая культура. Лужыцкія гаворкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэднебелару́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сярэдняй часткі Беларусі. Сярэднебеларускія гаворкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуказа́піс, ‑у, м.
Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)