Габрыэ́ль
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Габрыэ́ль |
Габрыэ́лі |
| Р. |
Габрыэ́ля |
Габрыэ́ляў |
| Д. |
Габрыэ́лю |
Габрыэ́лям |
| В. |
Габрыэ́ля |
Габрыэ́ляў |
| Т. |
Габрыэ́лем |
Габрыэ́лямі |
| М. |
Габрыэ́лю |
Габрыэ́лях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наста́віцца, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак.
Разм. Накіраваць пільны і доўгі позірк на каго‑н. — Не Кастусь, а ты будзеш араць! Зразумеў? — наставіўся вачыма на пана Габрыэля Чаравака. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)