Габрыэ́ль
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Габрыэ́ль |
Габрыэ́лі |
| Р. |
Габрыэ́ля |
Габрыэ́ляў |
| Д. |
Габрыэ́лю |
Габрыэ́лям |
| В. |
Габрыэ́ля |
Габрыэ́ляў |
| Т. |
Габрыэ́лем |
Габрыэ́лямі |
| М. |
Габрыэ́лю |
Габрыэ́лях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бадыля́ка, ‑і, ДМ ‑ляцы, ж.
Разм. Тое, што і бадыліна. Спатыкнуўся Габрыэль ля ксяндзоўскіх варот і ўпаў ілбом на нейкую абламаную бадыляку. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)