Вішнё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вішнё́ва |
| Р. |
Вішнё́ва |
| Д. |
Вішнё́ву |
| В. |
Вішнё́ва |
| Т. |
Вішнё́вам |
| М. |
Вішнё́ве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вішнёва-чо́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вішнёва-чо́рны |
вішнёва-чо́рная |
вішнёва-чо́рнае |
вішнёва-чо́рныя |
| Р. |
вішнёва-чо́рнага |
вішнёва-чо́рнай вішнёва-чо́рнае |
вішнёва-чо́рнага |
вішнёва-чо́рных |
| Д. |
вішнёва-чо́рнаму |
вішнёва-чо́рнай |
вішнёва-чо́рнаму |
вішнёва-чо́рным |
| В. |
вішнёва-чо́рны (неадуш.) вішнёва-чо́рнага (адуш.) |
вішнёва-чо́рную |
вішнёва-чо́рнае |
вішнёва-чо́рныя (неадуш.) вішнёва-чо́рных (адуш.) |
| Т. |
вішнёва-чо́рным |
вішнёва-чо́рнай вішнёва-чо́рнаю |
вішнёва-чо́рным |
вішнёва-чо́рнымі |
| М. |
вішнёва-чо́рным |
вішнёва-чо́рнай |
вішнёва-чо́рным |
вішнёва-чо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вішнёва-чырво́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вішнёва-чырво́ны |
вішнёва-чырво́ная |
вішнёва-чырво́нае |
вішнёва-чырво́ныя |
| Р. |
вішнёва-чырво́нага |
вішнёва-чырво́най вішнёва-чырво́нае |
вішнёва-чырво́нага |
вішнёва-чырво́ных |
| Д. |
вішнёва-чырво́наму |
вішнёва-чырво́най |
вішнёва-чырво́наму |
вішнёва-чырво́ным |
| В. |
вішнёва-чырво́ны (неадуш.) вішнёва-чырво́нага (адуш.) |
вішнёва-чырво́ную |
вішнёва-чырво́нае |
вішнёва-чырво́ныя (неадуш.) вішнёва-чырво́ных (адуш.) |
| Т. |
вішнёва-чырво́ным |
вішнёва-чырво́най вішнёва-чырво́наю |
вішнёва-чырво́ным |
вішнёва-чырво́нымі |
| М. |
вішнёва-чырво́ным |
вішнёва-чырво́най |
вішнёва-чырво́ным |
вішнёва-чырво́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
арле́ц, -ляцу́, м. (разм.).
Мінерал вішнёва-ружовага колеру; раданіт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жало́бніца, ‑ы, ж.
Спец. Вялікі матылёк сямейства німфалід вішнёва-карычневай афарбоўкі з чорнымі знізу крыламі, акаймаванымі жаўтавата-белай палоскай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)