ві́цькаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ві́цькаю ві́цькаем
2-я ас. ві́цькаеш ві́цькаеце
3-я ас. ві́цькае ві́цькаюць
Прошлы час
м. ві́цькаў ві́цькалі
ж. ві́цькала
н. ві́цькала
Загадны лад
2-я ас. ві́цькай ві́цькайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ві́цькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)