віхо́р

‘узнятая ўверх пасма валасоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́р віхры́
Р. віхра́ віхро́ў
Д. віхру́ віхра́м
В. віхо́р віхры́
Т. віхро́м віхра́мі
М. віхры́ віхра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)