вітра́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Узор са шкла рознага колеру (у вокнах, дзвярах).

|| прым. вітра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вітра́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вітра́ж вітражы́
Р. вітража́ вітражо́ў
Д. вітражу́ вітража́м
В. вітра́ж вітражы́
Т. вітражо́м вітража́мі
М. вітражы́ вітража́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вітра́ж, -жа́ м. витра́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вітра́ж, ‑а, м.

Узор у вокнах, дзвярах са шкла рознага колеру.

[Фр. vitrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вітра́ж (БРС, КТС). Запазычанне з франц. vitrage ’сукупнасць акон якога-небудзь будынка, шкляныя дзверы, перагародка’ (Шанскі, 1, В, 110) праз рус. (Крукоўскі, Уплыў, 75, 84).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

витра́ж вітра́ж, -жа́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)