вісмуты́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вісмуты́д
Р. вісмуты́ду
Д. вісмуты́ду
В. вісмуты́д
Т. вісмуты́дам
М. вісмуты́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вісмуты́д, -ду м., хим. висмути́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

висмути́д хим. вісмуты́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)