вісклі́вы, -ая, -ае.

1. Пранізлівы, з віскам.

В. крык.

2. Які часта вішчыць.

Вісклівае парася.

|| наз. вісклі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вісклі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вісклі́вы вісклі́вая вісклі́вае вісклі́выя
Р. вісклі́вага вісклі́вай
вісклі́вае
вісклі́вага вісклі́вых
Д. вісклі́ваму вісклі́вай вісклі́ваму вісклі́вым
В. вісклі́вы (неадуш.)
вісклі́вага (адуш.)
вісклі́вую вісклі́вае вісклі́выя (неадуш.)
вісклі́вых (адуш.)
Т. вісклі́вым вісклі́вай
вісклі́ваю
вісклі́вым вісклі́вымі
М. вісклі́вым вісклі́вай вісклі́вым вісклі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вісклі́вы визгли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вісклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Пранізлівы, з віскам. Вісклівы крык. □ [У Якава] у вушах — вісклівы Наташын смех, а ў душы — сумны голас Марыі Адамаўны. Кулакоўскі. // Які часта вішчыць. Клопатаў хапала ўсім: паспрабуй нанасіць вёдрамі вады, нарабіць і разнесці корм гэтым неспакойным, вісклівым жывёлінам... Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вісклівы ’віскатлівы’ (БРС, КТС). Утворана ад віск (гл.) і суф. ‑лів‑ы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

верезгли́вый вісклі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віскатлі́вы разг., см. вісклі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

визгли́вый вісклі́вы, віскатлі́вы, пісклі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяглі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Вісклівы (пра сабаку).

2. Які дакучае назойлівымі просьбамі, напамінаннямі, патрабаваннямі.

|| наз. звяглі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верасклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які верашчыць, вісклівы, пісклівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)