ві́сельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́сельны |
ві́сельная |
ві́сельнае |
ві́сельныя |
| Р. |
ві́сельнага |
ві́сельнай
ві́сельнае |
ві́сельнага |
ві́сельных |
| Д. |
ві́сельнаму |
ві́сельнай |
ві́сельнаму |
ві́сельным |
| В. |
ві́сельны (неадуш.)
ві́сельнага (адуш.) |
ві́сельную |
ві́сельнае |
ві́сельныя (неадуш.)
ві́сельных (адуш.) |
| Т. |
ві́сельным |
ві́сельнай
ві́сельнаю |
ві́сельным |
ві́сельнымі |
| М. |
ві́сельным |
ві́сельнай |
ві́сельным |
ві́сельных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ві́сельны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да вісельні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́сельня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.
Два слупы (або слуп) з перакладзінай — прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.
|| прым. ві́сельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)