віргі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віргі́нскі віргі́нская віргі́нскае віргі́нскія
Р. віргі́нскага віргі́нскай
віргі́нскае		 віргі́нскага віргі́нскіх
Д. віргі́нскаму віргі́нскай віргі́нскаму віргі́нскім
В. віргі́нскі (неадуш.)
віргі́нскага (адуш.)		 віргі́нскую віргі́нскае віргі́нскія (неадуш.)
віргі́нскіх (адуш.)
Т. віргі́нскім віргі́нскай
віргі́нскаю		 віргі́нскім віргі́нскімі
М. віргі́нскім віргі́нскай віргі́нскім віргі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вирги́нский віргі́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Туту́н ‘тытунь, Nicotiana rustica L.’ (Некр. і Байк., Ласт., Кіс., Касп.), туту́нь ‘махорка’ (Мал.). Запазычанае з польск. tutuń ‘тс’. У літаратурным тыту́нь, тыту́н (гл.), у дыял. тыту́нь віргінскі ‘Nicotiana tabacum L.’ (гродз., Кіс.), як і ў польск. tytoń, адбылося распадабненне цюркскага сінгарманізму, параўн. ст.-бел. тютюнъ, титунъ, титюнъ, тытюнъ (з XVII ст.), запазычаныя з крым.-тат., асм.-тур. tütün (Булыка, Лекс. запазыч., 151). Параўн. таксама цюцюн, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)