ві́льчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ві́льчу ві́льчым
2-я ас. ві́льчыш ві́льчыце
3-я ас. ві́льчыць ві́льчаць
Прошлы час
м. ві́льчыў ві́льчылі
ж. ві́льчыла
н. ві́льчыла
Загадны лад
2-я ас. ві́льчы ві́льчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ві́льчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)