ві́ленскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ленскі ві́ленская ві́ленскае ві́ленскія
Р. ві́ленскага ві́ленскай
ві́ленскае		 ві́ленскага ві́ленскіх
Д. ві́ленскаму ві́ленскай ві́ленскаму ві́ленскім
В. ві́ленскі (неадуш.)
ві́ленскага (адуш.)		 ві́ленскую ві́ленскае ві́ленскія (неадуш.)
ві́ленскіх (адуш.)
Т. ві́ленскім ві́ленскай
ві́ленскаю		 ві́ленскім ві́ленскімі
М. ві́ленскім ві́ленскай ві́ленскім ві́ленскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Віленка ’посцілка, тканая на нейкі ўзор’ (КТС, Р. Сабаленка). Утворана шляхам лексічнай кандэнсацыі ад віленская посцілка пры дапамозе прадуктыўнага суф. ‑к‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)