ві́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́лавы ві́лавая ві́лавае ві́лавыя
Р. ві́лавага ві́лавай
ві́лавае		 ві́лавага ві́лавых
Д. ві́лаваму ві́лавай ві́лаваму ві́лавым
В. ві́лавы
ві́лавага		 ві́лавую ві́лавае ві́лавыя
ві́лавых
Т. ві́лавым ві́лавай
ві́лаваю		 ві́лавым ві́лавымі
М. ві́лавым ві́лавай ві́лавым ві́лавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́лы, віл і -аў.

Сельскагаспадарчая прылада ў выглядзе некалькіх доўгіх зубоў на доўгім дзяржанні.

Падхопліваць на в. сена.

◊

Віламі па вадзе пісана — пра што-н. мала магчымае.

|| прым. ві́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)