Ві́ктар
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Ві́ктар | 
			Ві́ктары | 
			
		
			| Р. | 
			Ві́ктара | 
			Ві́ктараў | 
			
		
			| Д. | 
			Ві́ктару | 
			Ві́ктарам | 
			
		
			| В. | 
			Ві́ктара | 
			Ві́ктараў | 
			
		
			| Т. | 
			Ві́ктарам | 
			Ві́ктарамі | 
			
		
			| М. | 
			Ві́ктару | 
			Ві́ктарах | 
			
		
 
	
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ба́бнік, ‑а, м.
Разм. зневаж. Той, хто вельмі захапляецца жанчынамі. [Лена:] — Твой Віктар проста п’яніца і бабнік! Ваданосаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
гуме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гумна. Гуменныя вароты. □ Віктар прыціснуўся да сцяны пад нізкай гуменнай страхою. Лобан.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
наўмы́сля, прысл.
Тое, што і наўмысна. Ідзе Віктар наўмысля марудна, ледзь пераступаючы нагамі, каб як даўжэй працягнуць дарогу. Зарэцкі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ро́ндаль, ‑я, м.
Уст. Каструля з ручкай. Тым часам каля шалаша Віктар у вялікім рондалі гатаваў над агнём [юшку]. Краўчанка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
саланава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і саленаваты. Віктар з найвялікшай асалодай угрызаецца маладымі зубамі ў крыху ўвільготнены, саланаваты з кіслінкай сухар. Навуменка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
разлуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Раскрыць (абалонку), каб дастаць семя; разлушчыць. А Віктар разлузаў гарбузік, укінуў зерне ў рот і зачаўкаў. Лобан.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мы́льніца, ‑ы, ж.
Каробачка ці спецыяльны сподак для мыла. Віктар Паўлавіч у піжаме, з прыгожым калматым ручніком, з блакітнай мыльніцай прайшоў на кухню. Шамякін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
несхава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які праяўляецца зусім адкрыта; нястоены. — Схітрыў? Так? — ціха, з несхазанай нянавісцю спытаў Віктар. Гамолка. Следчы з несхаванай цікавасцю разглядаў зухаватага лётчыка. Алешка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
по́шукавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пошукаў, заняты пошукамі. Пошукавыя работы. □ Пасля вайны, калі на Палессі пачалі разведваць нафту, Віктар падаўся ў пошукавую партыю. Навуменка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)