Ві́длы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ві́длы
Р. Ві́длаў
Д. Ві́длам
В. Ві́длы
Т. Ві́дламі
М. Ві́длах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ві́длы 1 ’вілы’ (гродз., Шатал.) < польск. widły ’тс’.

Ві́длы 2 ’ростань’ (воран., Шатал.). Запазычана з польск. widły ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)