віда́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віда́лы віда́лая віда́лае віда́лыя
Р. віда́лага віда́лай
віда́лае		 віда́лага віда́лых
Д. віда́ламу віда́лай віда́ламу віда́лым
В. віда́лы (неадуш.)
віда́лага (адуш.)		 віда́лую віда́лае віда́лыя (неадуш.)
віда́лых (адуш.)
Т. віда́лым віда́лай
віда́лаю		 віда́лым віда́лымі
М. віда́лым віда́лай віда́лым віда́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Відалы ’бывалы’ (КТС); ’вопытны чалавек, які бачыў свет’ (Нас.). Утворана ад дзеепрыметніка на ‑l‑ъ. Да відзець (гл.). Параўн. рус. вида́лый ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)