Відавокі ’відушчы’ (КТС). Новаўтварэнне па ўзору чарнавокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

відаво́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. відаво́к відаво́кі
Р. відаво́ка відаво́каў
Д. відаво́ку відаво́кам
В. відаво́к відаво́кі
Т. відаво́кам відаво́камі
М. відаво́ку відаво́ках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)