віго́нь, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна сямейства лам з тонкай і мяккай шэрсцю, а таксама шэрсць гэтай жывёліны і тканіна з яе.
2. Род пражы з сумесі бавоўны з грубай шэрсцю, а таксама тканіна з яе.
|| прым. віго́невы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
віго́нь
‘тканіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
віго́нь |
| Р. |
віго́ні |
| Д. |
віго́ні |
| В. |
віго́нь |
| Т. |
віго́нню |
| М. |
віго́ні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
віго́нь
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
віго́нь |
віго́ні |
| Р. |
віго́ні |
віго́ней віго́няў |
| Д. |
віго́ні |
віго́ням |
| В. |
віго́нь |
віго́ней віго́няў |
| Т. |
віго́нню |
віго́нямі |
| М. |
віго́ні |
віго́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
віго́нь ж., в разн. знач. виго́нь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віго́нь, ‑і, ж.
1. Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна сямейства лам з тонкай і мяккай шэрсцю.
2. Тканіна з шэрсці гэтай жывёліны.
3. Пража з сумесі бавоўны і грубай шэрсці.
[Фр. vigogne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Віго́нь ’паўднёваамерыканская лама з тонкай мяккай шэрсцю, Lama vicugna’; ’тканіна з шэрсці вігоні’; ’пража з сумесі бавоўны і грубай шэрсці’ (БРС, КТС). Запазычана праз польск. ці рус. мову з франц. vigogne (< ісп. vicuña < перуанск. wikunia).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
виго́нь в разн. знач. віго́нь, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вікун’я ’капытныя жывёлы, крыху падобныя да вярблюдаў, Auchenia vicunna, Camelus vicunna’ (КТС). Запазычана з рус. вику́нья < перуанск. wikunia. Параўн. таксама вігонь (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)