Вібрыс ’від воласу канічнай формы ў футры’ (КТС). Запазычана праз рус. мову з н.-лац. vibrissae ’валасы ў носе’; ’вусы ў жывёл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вібры́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вібры́са вібры́сы
Р. вібры́сы вібры́с
Д. вібры́се вібры́сам
В. вібры́су вібры́сы
Т. вібры́сай
вібры́саю		 вібры́самі
М. вібры́се вібры́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)