вё́рстачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вё́рстачны вё́рстачная вё́рстачнае вё́рстачныя
Р. вё́рстачнага вё́рстачнай
вё́рстачнае		 вё́рстачнага вё́рстачных
Д. вё́рстачнаму вё́рстачнай вё́рстачнаму вё́рстачным
В. вё́рстачны
вё́рстачнага		 вё́рстачную вё́рстачнае вё́рстачныя
вё́рстачных
Т. вё́рстачным вё́рстачнай
вё́рстачнаю		 вё́рстачным вё́рстачнымі
М. вё́рстачным вё́рстачнай вё́рстачным вё́рстачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вёрстка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

1. гл. вярстаць.

2. Звярстаны набор, а таксама яго адбітак.

Чытаць вёрстку.

|| прым. вёрстачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)