вячо́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вячо́рніца |
вячо́рніцы |
| Р. |
вячо́рніцы |
вячо́рніц |
| Д. |
вячо́рніцы |
вячо́рніцам |
| В. |
вячо́рніцу |
вячо́рніцы |
| Т. |
вячо́рніцай вячо́рніцаю |
вячо́рніцамі |
| М. |
вячо́рніцы |
вячо́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вячо́рніца ж., бот. вече́рница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вячо́рніца, ‑ы, ж.
Шматгадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вячо́рніца ’Hesperis matronalis L.’ (БРС, Кіс., РБС). Укр. вечерниці (душисті) (Грынч.), рус. вечерница, польск. wieczernik, в.-луж. wječornička, чэш. večernice, слав. večernica, балг. вечерник ’тс’. Да вячэрні; назва, паводле характэрнай асаблівасці расліны; тое ж у лацінскай назве.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вече́рницаI бот. вячо́рніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)