вярта́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярта́льны вярта́льная вярта́льнае вярта́льныя
Р. вярта́льнага вярта́льнай
вярта́льнае		 вярта́льнага вярта́льных
Д. вярта́льнаму вярта́льнай вярта́льнаму вярта́льным
В. вярта́льны (неадуш.)
вярта́льнага (адуш.)		 вярта́льную вярта́льнае вярта́льныя (неадуш.)
вярта́льных (адуш.)
Т. вярта́льным вярта́льнай
вярта́льнаю		 вярта́льным вярта́льнымі
М. вярта́льным вярта́льнай вярта́льным вярта́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вярта́льны ’вярчальны’ (КТС). Новаўтварэнне ад вяртаць (гл.) і суф. ‑альн‑ы, які звычайна далучаецца да асноў запазычаных назоўнікаў (Бел. гр., 1, 216–217).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)