Вярбі́цкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Вярбі́цкія
Р. Вярбі́цкіх
Д. Вярбі́цкім
В. Вярбі́цкія
Т. Вярбі́цкімі
М. Вярбі́цкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)