вя́лый

1. вя́лы;

2. перен. вя́лы; мля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мля́вы вя́лый, рассла́бленный; то́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павя́лы (о растении) повя́дший, повя́нувший; вя́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дря́блый прям., перен. дру́злы; (вялый) вя́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неживо́й нежывы́; (мёртвый) мёртвы; (вялый) вя́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́лы

1. (утративший свежесть, упругость) вя́лый, дря́блый;

2. перен. вя́лый; безжи́зненный; неживо́й;

вя́лая рабо́та — вя́лая рабо́та;

вя́лая ігра́ піяні́ста — вя́лая (безжи́зненная) игра́ пиани́ста;

3. (о растениях) увя́дший, вя́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вя́ліць, вя́лы. Рус. вя́лить, вя́лый і г. д. Да слав. *vęd‑ ’вянуць’ (гл.). Зыходным для ўсх.-слав. слоў з’яўляецца *vędl‑ (аддзеяслоўнае ўтварэнне на ‑l‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

безжыццёвы

1. (лишённый признаков жизни) мёртвый; безжи́зненный;

2. (неподвижный, невыразительный, застывший) безжи́зненный; вя́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́лость

1. вя́ласць, -ці ж.;

2. вя́ласць, -ці ж.; мля́васць, -ці ж.; см. вя́лый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соло́вый​II прост.

1. (мутный, посовелый — о глазах) асалаве́лы, асаве́лы, пасаве́лы;

2. (вялый, сонный — о человеке) асалаве́лы; асаве́лы, вя́лы, со́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)