Вя́зынка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вя́зынка
Р. Вя́зынкі
Д. Вя́зынцы
В. Вя́зынку
Т. Вя́зынкай
Вя́зынкаю
М. Вя́зынцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Вязы́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вязы́нка
Р. Вязы́нкі
Д. Вязы́нцы
В. Вязы́нку
Т. Вязы́нкай
Вязы́нкаю
М. Вязы́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

радзі́ма ж., в разн. знач. ро́дина;

любо́ў да ~мы — любо́вь к ро́дине;

вёска Вя́зынка — р. Я́нкі Купа́лы — дере́вня Вя́зынка — ро́дина Я́нки Купа́лы;

друга́я р. — втора́я ро́дина;

стая́ць грудзьмі́ за ~му — стоя́ть гру́дью за ро́дину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)