вя́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́зніцкі вя́зніцкая вя́зніцкае вя́зніцкія
Р. вя́зніцкага вя́зніцкай
вя́зніцкае		 вя́зніцкага вя́зніцкіх
Д. вя́зніцкаму вя́зніцкай вя́зніцкаму вя́зніцкім
В. вя́зніцкі (неадуш.)
вя́зніцкага (адуш.)		 вя́зніцкую вя́зніцкае вя́зніцкія (неадуш.)
вя́зніцкіх (адуш.)
Т. вя́зніцкім вя́зніцкай
вя́зніцкаю		 вя́зніцкім вя́зніцкімі
М. вя́зніцкім вя́зніцкай вя́зніцкім вя́зніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вя́зніцкі у́знический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вязня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́знический уст., высок. вя́зніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)