вя́зкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вя́зкасць
Р. вя́зкасці
Д. вя́зкасці
В. вя́зкасць
Т. вя́зкасцю
М. вя́зкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вя́зкасць ж. вя́зкость;

○ в. матэрыя́лаў — вя́зкость материа́лов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́зкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вязкага. Вязкасць гліны. Вязкасць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́зкі, -ая, -ае.

1. Цягучы, клейкі.

Вязкае рэчыва.

2. Ліпкі, які засмоктвае, гразкі.

Вязкае балота.

|| наз. вя́зкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́зкость

1. вя́зкасць, -ці ж.; лі́пкасць, -ці ж.; кле́йкасць, -ці ж.;

2. гра́зкасць, -ці ж.; см. вя́зкий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)