вя́жущий

1. прич. які́ (што) вя́жа; які́ (што) ро́біць; см. вяза́ть;

2. прил. (о веществе) вя́жучы; (о вкусе) да́ўкі;

вя́жущие материа́лы вя́жучыя матэрыя́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ўкі те́рпкий, вя́жущий, вя́зкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́жучы прил. вя́жущий;

~чае рэ́чыва — вя́жущее вещество́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)