вышы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вышы́нны |
вышы́нная |
вышы́ннае |
вышы́нныя |
| Р. |
вышы́ннага |
вышы́ннай
вышы́ннае |
вышы́ннага |
вышы́нных |
| Д. |
вышы́ннаму |
вышы́ннай |
вышы́ннаму |
вышы́нным |
| В. |
вышы́нны (неадуш.)
вышы́ннага (адуш.) |
вышы́нную |
вышы́ннае |
вышы́нныя (неадуш.)
вышы́нных (адуш.) |
| Т. |
вышы́нным |
вышы́ннай
вышы́ннаю |
вышы́нным |
вышы́ннымі |
| М. |
вышы́нным |
вышы́ннай |
вышы́нным |
вышы́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вышы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вышыні (у 1–3 знач.). Вышынны пояс расліннасці. Вышынны будынак. Вышынная хвароба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́чта, ‑ы, ДМ ‑чце, ж.
1. Высокі слуп або высокае стальное збудаванне на суднах для мацавання парусоў, назірання, сігналізацыі і пад. Хоць бы дымок на гарызонце, ветразь. Хай бы саюзніцкага карабля Нам мачта паказалася здаля. Зарыцкі.
2. Вышынная канструкцыя для падвешвання электрычных правадоў, для мацавання антэн радыёстанцый, для сігналізацыі і пад. З правага боку ўзносілася ў неба вялікая пражэктарная мачта. Васілёнак. Каля лагера паднялася чатырнаццаціметровая мачта, а наверсе яе развяваўся чырвоны сцяг лагера «Дружны». Сергіевіч.
•••
Грот-мачта — сярэдняя, самая высокая мачта на судне.
[Ад гал. mast.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)