вы́шчарыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы.

Сабака вышчарыў зубы.

|| незак. вышчара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вышчэ́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шчарыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шчару вы́шчарым
2-я ас. вы́шчарыш вы́шчарыце
3-я ас. вы́шчарыць вы́шчараць
Прошлы час
м. вы́шчарыў вы́шчарылі
ж. вы́шчарыла
н. вы́шчарыла
Загадны лад
2-я ас. вы́шчары вы́шчарыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шчарыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шчарыць сов.

1. оска́лить, още́рить;

2. оскла́бить (рот)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы. [Сука] вышчарыла зубы і забурчала, пачуўшы чалавека. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оска́лить сов. вы́скаліць, вы́шчарыць, ашчэ́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышчара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышчарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышчэ́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышчарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышчэ́рваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., што.

Разм. Вышчарыць зубы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

още́рить сов. вы́шчарыць, мног. павышчэ́рваць; вы́скаліць, мног. павыска́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчараны

1. оска́ленный, още́ренный;

2. оскла́бленный; см. вы́шчарыць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)