вышукны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышукны́ вышукна́я вышукно́е вышукны́я
Р. вышукно́га вышукно́й
вышукно́е		 вышукно́га вышукны́х
Д. вышукно́му вышукно́й вышукно́му вышукны́м
В. вышукны́ (неадуш.)
вышукно́га (адуш.)		 вышукну́ю вышукно́е вышукны́я (неадуш.)
вышукны́х (адуш.)
Т. вышукны́м вышукно́й
вышукно́ю		 вышукны́м вышукны́мі
М. вышукны́м вышукно́й вышукны́м вышукны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вышукны́ в разн. знач. сыскно́й;

~на́я палі́цыя — уст. сыскна́я поли́ция;

в. саба́ка — сыскна́я соба́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышукны́, ‑ая, ‑ое.

Які ажыццяўляе вышук (у 1 знач.), звязаны з ім. Вышукны сабака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аператы́ўна-вышукны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аператы́ўна-вышукны́ аператы́ўна-вышукна́я аператы́ўна-вышукно́е аператы́ўна-вышукны́я
Р. аператы́ўна-вышукно́га аператы́ўна-вышукно́й
аператы́ўна-вышукно́е		 аператы́ўна-вышукно́га аператы́ўна-вышукны́х
Д. аператы́ўна-вышукно́му аператы́ўна-вышукно́й аператы́ўна-вышукно́му аператы́ўна-вышукны́м
В. аператы́ўна-вышукны́ (неадуш.)
аператы́ўна-вышукно́га (адуш.)		 аператы́ўна-вышукну́ю аператы́ўна-вышукно́е аператы́ўна-вышукны́я (неадуш.)
аператы́ўна-вышукны́х (адуш.)
Т. аператы́ўна-вышукны́м аператы́ўна-вышукно́й
аператы́ўна-вышукно́ю		 аператы́ўна-вышукны́м аператы́ўна-вышукны́мі
М. аператы́ўна-вышукны́м аператы́ўна-вышукно́й аператы́ўна-вышукны́м аператы́ўна-вышукны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)