вы́шпурнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што (разм.).

Выкінуць вон.

В. венік за дзверы.

|| незак. вышпу́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шпурнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шпурну вы́шпурнем
2-я ас. вы́шпурнеш вы́шпурнеце
3-я ас. вы́шпурне вы́шпурнуць
Прошлы час
м. вы́шпурнуў вы́шпурнулі
ж. вы́шпурнула
н. вы́шпурнула
Загадны лад
2-я ас. вы́шпурні вы́шпурніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шпурнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шпурнуць сов., разг. вы́швырнуть, вы́бросить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шпурнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Выкінуць вон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́швырнуть сов., разг. вы́шпурнуць, вы́кінуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;

◊

вы́шибить дух вы́біць дух;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)