вы́шпарыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шпару |
вы́шпарым |
| 2-я ас. |
вы́шпарыш |
вы́шпарыце |
| 3-я ас. |
вы́шпарыць |
вы́шпараць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́шпарыў |
вы́шпарылі |
| ж. |
вы́шпарыла |
| н. |
вы́шпарыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́шпары |
вы́шпарыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́шпарыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́шпарыць сов., разг.
1. вы́швырять, вы́бросить;
2. вы́черкнуть, вы́бросить;
в. про́звішча са спі́са — вы́черкнуть (вы́бросить) фами́лию из спи́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́шпарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Разм. Закрэсліўшы, выключыць з тэксту; апусціць. Вышпарыць цытату. Вышпарыць са спісаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вышпарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышпа́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышпарваць — вышпарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышпа́рваць несов., разг.
1. вышвы́ривать, выбра́сывать;
2. вычёркивать, выбра́сывать;
1, 2 см. вы́шпарыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)