вы́шнарыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шнару вы́шнарым
2-я ас. вы́шнарыш вы́шнарыце
3-я ас. вы́шнарыць вы́шнараць
Прошлы час
м. вы́шнарыў вы́шнарылі
ж. вы́шнарыла
н. вы́шнарыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шнарыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шнарыць сов., в разн. знач. вы́шнырять, вы́шарить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шнарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм.

1. Абшукаць усё, усюды.

2. Шнарачы, знайсці, адшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышна́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышнарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шнырять сов., прост. вы́шнарыць, вы́шнырыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шарить сов., прост. вы́шнарыць, вы́шнырыць, вы́шукаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)