вышна́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вышна́рваю вышна́рваем
2-я ас. вышна́рваеш вышна́рваеце
3-я ас. вышна́рвае вышна́рваюць
Прошлы час
м. вышна́рваў вышна́рвалі
ж. вышна́рвала
н. вышна́рвала
Загадны лад
2-я ас. вышна́рвай вышна́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вышна́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вышна́рваць несов., в разн. знач., разг. вышны́ривать, выша́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышна́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышнарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышны́ривать несов., прост. вышна́рваць, вышны́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выша́ривать несов., прост. вышна́рваць, вышны́рваць, вышу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)