вы́шмуляць гл. шмуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шмуляць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шмуляю вы́шмуляем
2-я ас. вы́шмуляеш вы́шмуляеце
3-я ас. вы́шмуляе вы́шмуляюць
Прошлы час
м. вы́шмуляў вы́шмулялі
ж. вы́шмуляла
н. вы́шмуляла
Загадны лад
2-я ас. вы́шмуляй вы́шмуляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шмуляўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шмуляць сов., разг.

1. вы́тереть;

в. штаны́ на кале́нях — вы́тереть брю́ки на коле́нях;

2. натере́ть, стере́ть;

в. хамуто́м шы́ю — натере́ть (стере́ть) хомуто́м ше́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шмуляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Выцерці, носячы; вынасіць. Вышмуляць штаны на каленях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шму́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак., што.

1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.

Ш. адзенне.

2. Сціраць, націраць (скуру).

Цвёрды хамут шмуляе шыю.

|| зак. вы́шмуляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шмуляны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вышмуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. спацелыя твары.

2. што. Вышмуляць што-н. у многіх месцах.

П. локці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шмуляны разг.

1. вы́тертый;

2. натёртый, стёртый;

1, 2 см. вы́шмуляць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышму́льваць несов., разг.

1. вытира́ть;

2. натира́ть, стира́ть;

1, 2 см. вы́шмуляць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́церці, вы́тру, вы́траш, вы́тра; вы́цер, -церла; вы́тры; -церты; зак.

1. каго-што. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

В. стол.

В. пот з ілба.

2. што. Вынасіць, вышмуляць.

В. локці ў касцюме.

|| незак. выціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. вы́церціся, вы́труся, вы́трашся, вы́трацца; вы́церся, -церлася; вы́трыся; незак. выціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)