вы́шастаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́шастаю |
вы́шастаем |
| 2-я ас. |
вы́шастаеш |
вы́шастаеце |
| 3-я ас. |
вы́шастае |
вы́шастаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́шастаў |
вы́шасталі |
| ж. |
вы́шастала |
| н. |
вы́шастала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́шастай |
вы́шастайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́шастаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́шастаць сов., разг. вы́дуть;
ве́цер ~таў ха́ту — ве́тер вы́дул избу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́шастаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Выпусціць, выдзьмуць; выстудзіць. Вышастаў вецер цяпло з хаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)