вы́шараваць гл. шараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шараваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шарую вы́шаруем
2-я ас. вы́шаруеш вы́шаруеце
3-я ас. вы́шаруе вы́шаруюць
Прошлы час
м. вы́шараваў вы́шаравалі
ж. вы́шаравала
н. вы́шаравала
Загадны лад
2-я ас. вы́шаруй вы́шаруйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шараваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шараваць сов. вы́скрести; вы́тереть; натере́ть до бле́ска;

в. падло́гу — вы́скрести пол;

в. кастру́лю — вы́тереть (вы́скрести) кастрю́лю;

в. самава́р — натере́ть до бле́ска самова́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шараваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Шаруючы, вычысціць, вымыць. [Прыбіральшчыца:] — Прыбрала я ўчора пакой. Памыла падлогу. Так ужо вышаравала, проста як новая. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Чысцячы, вадзіць чым-н. узад і ўперад па паверхні.

Ш. падлогу.

2. што аб што, па чым і чым. Церці (у 1 знач.) паверхняй аднаго прадмета аб паверхню другога.

Кола шаруе аб дошку.

Дно лодкі шаравала аб зямлю.

|| зак. вы́шараваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны (да 1 знач.) і пашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вышаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вышараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Вышараваць нанава, яшчэ раз. Перашараваць падлогу.

2. Вышараваць, пашараваць усё, многае.

3. Шаруючы чым‑н., перацерці, перарэзаць на часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шараваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вышараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шараваны вы́скребенный; вы́тертый; натёртый до бле́ска; см. вы́шараваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышаро́ўваць несов. выскреба́ть; вытира́ть; натира́ть до бле́ска; см. вы́шараваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)