вы́чарпаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чарпаны вы́чарпаная вы́чарпанае вы́чарпаныя
Р. вы́чарпанага вы́чарпанай
вы́чарпанае		 вы́чарпанага вы́чарпаных
Д. вы́чарпанаму вы́чарпанай вы́чарпанаму вы́чарпаным
В. вы́чарпаны (неадуш.)
вы́чарпанага (адуш.)		 вы́чарпаную вы́чарпанае вы́чарпаныя (неадуш.)
вы́чарпаных (адуш.)
Т. вы́чарпаным вы́чарпанай
вы́чарпанаю		 вы́чарпаным вы́чарпанымі
М. вы́чарпаным вы́чарпанай вы́чарпаным вы́чарпаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чарпаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чарпаны вы́чарпаная вы́чарпанае вы́чарпаныя
Р. вы́чарпанага вы́чарпанай
вы́чарпанае		 вы́чарпанага вы́чарпаных
Д. вы́чарпанаму вы́чарпанай вы́чарпанаму вы́чарпаным
В. вы́чарпаны (неадуш.)
вы́чарпанага (адуш.)		 вы́чарпаную вы́чарпанае вы́чарпаныя (неадуш.)
вы́чарпаных (адуш.)
Т. вы́чарпаным вы́чарпанай
вы́чарпанаю		 вы́чарпаным вы́чарпанымі
М. вы́чарпаным вы́чарпанай вы́чарпаным вы́чарпаных

Кароткая форма: вы́чарпана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чарпаны

1. вы́черпанный;

2. исче́рпанный, истощённый;

1, 2 см. вы́чарпаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чарпаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исче́рпанный вы́чарпаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́черпанный вы́чарпаны, мног. павычэ́рпваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чарпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Чэрпаючы, выдаліць, выбраць усё, да канца.

В. ваду з вядра.

2. перан. Зрасходаваць поўнасцю, давесці да канца.

В. усе запасы.

В. праграму.

3. перан. Уладзіўшы, вырашыўшы, пакласці канец чаму-н. (кніжн.).

Інцыдэнт вычарпаны.

|| незак. вычэ́рпваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

истощённый

1. змардава́ны, знясі́лены; (похудевший) схудне́лы; (осунувшийся) змарне́лы;

2. спусто́шаны, абяспло́джаны, вы́сілены;

3. вы́чарпаны; вы́даткаваны; расхо́даваны, см. истощи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́іць 1 ’мабыць’ (чачэр., Мат. Гом., краснап., Бяльк.). Скарачэнне і зліццё слоў мае быць. Да ма́быць (гл.).

Ма́іць 2 ’хіліць на сон’ (смарг., Сл. ПЗБ), рус. маять, балг. мая. Роднаснымі да іх з’яўляюцца ст.-в.-ням. muoen ’працаваць, старацца’, с.-в.-ням. müen, muowen ’тс’, ст.-в.-ням. muohi ’праца’, muodi, гоц. af‑mauþs ’стомлены’, ням. müde, ст.-грэч. μῶλος ’цяжар’, μῶλυς ’вычарпаны, аслаблены’, лац. mōlēs ’цяжар, маса’ (Шміт, KZ, 26, 5; Бернекер, 2, 7; Фасмер, 2, 587; БЕР, 3, 701–702).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)