вы́чарніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чарню вы́чарнім
2-я ас. вы́чарніш вы́чарніце
3-я ас. вы́чарніць вы́чарняць
Прошлы час
м. вы́чарніў вы́чарнілі
ж. вы́чарніла
н. вы́чарніла
Загадны лад
2-я ас. вы́чарні вы́чарніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чарніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́чарніць сов., разг. вы́чернить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чарніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пафарбаваць у чорны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чернить сов., разг. вы́чарніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чарнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)