вы́чаліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́чалю |
вы́чалім |
| 2-я ас. |
вы́чаліш |
вы́чаліце |
| 3-я ас. |
вы́чаліць |
вы́чаляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́чаліў |
вы́чалілі |
| ж. |
вы́чаліла |
| н. |
вы́чаліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́чалі |
вы́чаліце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́чаліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́чаліць сов., спец. вы́чалить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́чаліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Спец. Адвязаць прычал (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́чалить сов., спец. вы́чаліць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вычаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)