вы́цяць, вы́тну, вы́тнеш, вы́тне; вы́цяў, -цяла; вы́тні; вы́цяты; зак., каго-што чым, па чым або аб што.
Нанесці ўдар, стукнуць.
В. бізуном.
В. калена аб лаўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́цяць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тну |
вы́тнем |
| 2-я ас. |
вы́тнеш |
вы́тнеце |
| 3-я ас. |
вы́тне |
вы́тнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́цяў |
вы́цялі |
| ж. |
вы́цяла |
| н. |
вы́цяла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́тні |
вы́тніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́цяўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́цяць сов. уда́рить; (причинить ушиб — ещё) ушиби́ть;
в. саба́ку — уда́рить соба́ку;
в. нагу́ — уда́рить (ушиби́ть) но́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́цяць, вытну, вытнеш, вытне; пр. выцяў, ‑цяла; заг. вытні; зак., каго-што.
Нанесці ўдар, стукнуць; ударыць. Выцяць бізуном. □ [Гагуля] адным ударам выбіў пісталет з рукі, а другім.. моцна выцяў Галембу ў скронь. Асіпенка. Зыбанула зямля, а зверху пачало нешта падаць і балюча выцяла хлопца па назе і па плячы. Шамякін. // Пашкодзіць сябе ўдарам; ударыцца. — Пракляцце! — застагнаў Рэкша, калі выцяў калена аб нешта цвёрдае. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выцяць, вытнуць, ударыць, стукнуць / чым-небудзь лёгкім: пляснуць, сцебануць, сцёбнуць, хвастануць, хвасянуць, хвоснуць, ляснуць / нагою (пра капытных жывёл): убрыкнуць; спляжыць, апляжыць, грукнуць, бэцнуць, бацнуць, трахнуць, гакнуць, гахнуць, ахнуць, трэснуць, дзеўбануць, заехаць, з'ехаць, змазаць, уляпіць, урэзаць, агрэць, загрэць, угрэць, жарнуць, смальнуць, засмаліць, тузануць, улупіць, лупянуць, свіснуць (разм.) / чым-небудзь цяжкім: сунуць, садануць, гваздануць, гвазнуць, звездануць, джвугнуць (разм.) / чым-небудзь лёгкім: пацягнуць, перацягнуць, паласнуць, шлёгнуць, шлёпнуць, шлягануць, сперазаць, аперазаць, шмаргануць, хлестануць, хлыснуць, джгануць (разм.) / па твары: аплявушыць (разм.); грунуць, збабоўчыць, кашкануць (абл.); даць, пачаставаць, секануць, пекануць (перан.) □ заляпіць аплявуху
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
агрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -рэ́ты; зак., каго-што (разм.).
Моцна ўдарыць; выцяць.
А. палкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ушиби́ть сов. вы́цяць, уда́рыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́тнуць сов., обл., см. вы́цяць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кастэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.
Халодная зброя ў выглядзе металічнай пласцінкі, якая надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулаку.
Выцяць кастэтам.
|| прым. кастэ́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
убрыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).
Ударыць, выцяць задняй нагой ці абедзвюма заднімі нагамі (пра капытных жывёл).
Гэты чалавек можа знянацку і ў. (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)