вы́цягнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́цягнуты |
вы́цягнутая |
вы́цягнутае |
вы́цягнутыя |
| Р. |
вы́цягнутага |
вы́цягнутай вы́цягнутае |
вы́цягнутага |
вы́цягнутых |
| Д. |
вы́цягнутаму |
вы́цягнутай |
вы́цягнутаму |
вы́цягнутым |
| В. |
вы́цягнуты (неадуш.) вы́цягнутага (адуш.) |
вы́цягнутую |
вы́цягнутае |
вы́цягнутыя (неадуш.) вы́цягнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́цягнутым |
вы́цягнутай вы́цягнутаю |
вы́цягнутым |
вы́цягнутымі |
| М. |
вы́цягнутым |
вы́цягнутай |
вы́цягнутым |
вы́цягнутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́цягнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́цягнуты |
вы́цягнутая |
вы́цягнутае |
вы́цягнутыя |
| Р. |
вы́цягнутага |
вы́цягнутай вы́цягнутае |
вы́цягнутага |
вы́цягнутых |
| Д. |
вы́цягнутаму |
вы́цягнутай |
вы́цягнутаму |
вы́цягнутым |
| В. |
вы́цягнуты (неадуш.) вы́цягнутага (адуш.) |
вы́цягнутую |
вы́цягнутае |
вы́цягнутыя (неадуш.) вы́цягнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́цягнутым |
вы́цягнутай вы́цягнутаю |
вы́цягнутым |
вы́цягнутымі |
| М. |
вы́цягнутым |
вы́цягнутай |
вы́цягнутым |
вы́цягнутых |
Кароткая форма: вы́цягнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́цягнуты
1. вы́дернутый;
2. вы́двинутый; вы́тащенный;
3. вы́тащенный, вы́нутый, извлечённый;
4. вы́тянутый;
5. вы́тянутый;
6. вы́тащенный;
7. вы́тянутый; протя́нутый;
8. вы́тянутый;
9. перен., разг. вы́тащенный;
10. вы́тянутый;
11. вы́тащенный;
12. вы́тянутый;
1-12 см. вы́цягнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́цягнуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выцягнуць.
2. у знач. прым. Расцягнуты ўдаўжкі; прадаўгаваты. Выцягнуты твар. □ Затока гэтая.. утварыла з ракою паўвостраў накшталт выцягнутай падковы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мярэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.
|| прым. мярэ́жкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́тащенный вы́цягнуты, мног. павыця́гваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́тянутый вы́цягнуты, мног. павыця́гваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпага́т, -у, М -га́це, м.
1. Моцная тонкая вяроўка.
2. У гімнастыцы: фігура, пры якой ногі спартсмена, што сядзіць, шырока рассунуты і выцягнуты ў адну прамую лінію.
|| прым. шпага́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мярэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́бат, -а, М -аце, мн. -ы, -аў, м.
1. У некаторых млекакормячых: рухомы насавы прыдатак, падоўжаны нос.
Х. слана.
Х. тапіра.
2. Выцягнуты прыдатак у пярэдняй частцы цела некаторых беспазваночных і насякомых, які служыць для хапання здабычы і абароны (спец.).
3. Частка механізмаў, машын, якая па форме нагадвае выцягнуты нос жывёлы (спец.).
4. Задняя падоўжаная частка лафета артылерыйскай гарматы або задняя частка станка кулямёта (спец.).
|| памянш. хабато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
|| прым. хо́батны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)