вы́цягаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Выцягнуць у некалькі прыёмаў.

В. бярвенне з вады.

2. Пакрасці (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выцяга́ць несов., см. выця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выцяга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцяга́ю выцяга́ем
2-я ас. выцяга́еш выцяга́еце
3-я ас. выцяга́е выцяга́юць
Прошлы час
м. выцяга́ў выцяга́лі
ж. выцяга́ла
н. выцяга́ла
Загадны лад
2-я ас. выцяга́й выцяга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцяга́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́цягаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цягаю вы́цягаем
2-я ас. вы́цягаеш вы́цягаеце
3-я ас. вы́цягае вы́цягаюць
Прошлы час
м. вы́цягаў вы́цягалі
ж. вы́цягала
н. вы́цягала
Загадны лад
2-я ас. вы́цягай вы́цягайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цягаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́цягаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вынасіць, выбраць што‑н. адкуль‑н. Выцягаць бярвенне з вады.

2. перан. Разм. Пакрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́таскать сов., разг. вы́цягаць, мног. павыця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выцмы́га ’прайдоха, прайдзісвет’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Ад выцмыгаць (гл. цмыгаць) ’выбегаць, вынюхаць, выцягаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)