вы́церушыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Трасучы, высыпаць (што-н. дробнае, сыпкае).

В. зерне з коласа.

|| незак. выцяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́церушыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́церушу вы́церушым
2-я ас. вы́церушыш вы́церушыце
3-я ас. вы́церушыць вы́церушаць
Прошлы час
м. вы́церушыў вы́церушылі
ж. вы́церушыла
н. вы́церушыла
Загадны лад
2-я ас. вы́церушы вы́церушыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́церушыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́церушыць сов., разг. вы́трясти, вы́сыпать, вы́трусить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́церушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак. што.

Разм. Трасучы, высылаць, выкінуць (што‑н. дробнае, сыпкае). Выцерушыць тытунь з кісета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяру́шваць гл. выцерушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́церусіць сов., обл., см. вы́церушыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́церусіць, ‑сіць; зак.

Тое, што і выцерушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выцерушыць, выцерусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́церушаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выцерушыць, выцерусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяру́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцярушваць — выцерушыць, выцерусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)