вы́цалаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цалую |
вы́цалуем |
| 2-я ас. |
вы́цалуеш |
вы́цалуеце |
| 3-я ас. |
вы́цалуе |
вы́цалуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́цалаваў |
вы́цалавалі |
| ж. |
вы́цалавала |
| н. |
вы́цалавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́цалуй |
вы́цалуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́цалаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́цалаваць сов. исцелова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́цалаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго-што.
Разм. Абсыпаць пацалункамі. — Старая будзе так рада!.. Колькі ўжо дзён чакае!.. Сястрычкі на шыю пачэпяцца, выцалуюць! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)