выхіля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выхіля́ю выхіля́ем
2-я ас. выхіля́еш выхіля́еце
3-я ас. выхіля́е выхіля́юць
Прошлы час
м. выхіля́ў выхіля́лі
ж. выхіля́ла
н. выхіля́ла
Загадны лад
2-я ас. выхіля́й выхіля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выхіля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхіля́ць несов., разг.

1. выгиба́ть; выпя́чивать;

2. высо́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выхіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хіліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хілю вы́хілім
2-я ас. вы́хіліш вы́хіліце
3-я ас. вы́хіліць вы́хіляць
Прошлы час
м. вы́хіліў вы́хілілі
ж. вы́хіліла
н. вы́хіліла
Загадны лад
2-я ас. вы́хілі вы́хіліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хіліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́хілка ’манера, звычка’ (Жд., 2), выхілкі ’тс’ (Мара.), вы́хілкі ’высмейванне і перадражніванне чужых слоў’ (КЭС, лаг.). Ад выхіляць(ца) (гл. хіліць) пры дапамозе суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)