вы́хрыст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́хрыст |
вы́хрысты |
| Р. |
вы́хрыста |
вы́хрыстаў |
| Д. |
вы́хрысту |
вы́хрыстам |
| В. |
вы́хрыста |
вы́хрыстаў |
| Т. |
вы́хрыстам |
вы́хрыстамі |
| М. |
вы́хрысце |
вы́хрыстах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́хрыст м., см. пярэ́хрыст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́хрыст, ‑а, М ‑сце, м.
Уст. Пярэхрыст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́хрыст (БРС, Яруш.). Гл. выкрэст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
здраднік, прадажнік, прадаўца, адступнік, адшчапенец, правакатар; пераверцень (разм.); здрайца (абл.); юда (пагард.); выхрыст, пярэхрыст, хрыстапрадавец, клятваадступнік (перан.) □ прадажная душа, прадажная псіна
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)